هیات عمومی دیوان عدالت اداری با صدور رایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران را به پرداخت حق‌الزحمه دستیاران دوره فوق تخصص شاغل در کلینیک ویژه ملزم کرد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، متن رای شماره 608 هیات عمومی دیوان عدالت اداری در این زمینه به شرح زیر است:
«اولا تعارض میان رای شعبه اول به شماره دادنامه 00101865 1389/12/10 و آرای شعبه دوم به شماره دادنامه‌های 1926 1389/12/24، 2327 1390/9/8 و 2503 1390/10/4 که در خصوص دادخواهی شکات به خواسته الزام به پرداخت حق‌الزحمه دستیاری فوق تخصص صادر شده، محرز است و سایر آراء که به پرداخت کمک هزینه تحصیلی مربوط می‌شود از موضوع تعارض خارج است.
ثانیا نظر به این‌که مطابق تبصره 2 ماده 43 قانون استخدامی کشوری، پرداخت حق‌الزحمه صاحبان حرف پزشکی مشروط به این شده است که امور راجع به آنان در غیر از ساعات اداری و علاوه بر وظیفه اصلی مستخدم انجام شود و مطابق ماده 17 آیین‌نامه دوره‌های آموزش فوق تخصص پزشکی مصوب جلسات شورای آموزش پزشکی و تخصصی مورخ 1377/11/7 و شورای دبیران فوق تخصصی مورخ 1377/12/12، دستیاران موظفند وظایف آموزشی، پژوهشی و درمانی اعم از آموزش‌های دوره‌های پایتخت، برگزاری کلاس‌های نظری، کارآموزی‌های بیمارستانی و درمانگاهی و کشیک را مطابق برنامه گروه آموزشی مربوط انجام دهند و به موجب تبصره ذیل ردیف 17/3 از ماده 17 آیین‌نامه مذکور مقرر شده "اشتغال دستیاران در رشته مربوط در کلینیک ویژه به شرایط موافقت بخش آموزش دهنده حداکثر دو روز در هفته بلامانع و پرداخت حق‌الزحمه این گروه از دستیاران برابر مقررات کلینیک ویژه است" بنا به مراتب مذکور اولا انجام کار در درمانگاه و کشیک مطابق برنامه آموزشی از جمله وظایف دستیاران مقرر گردیده، ثانیا برخورداری از حق‌الزحمه منوط به توافق با بخش آموزش دهنده و اشتغال دستیاران در رشته مربوط در کلینیک ویژه شده است، بنابراین آرای شعبه دوم دیوان عدالت اداری به شماره 1926 1389/12/24، 2327 1390/9/8 و 2503 1390/10/4 در حدی که با شرایط مذکور حکم به ورود شکایت و الزام دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران به پرداخت حق‌الزحمه دستیاران دوره فوق تخصص صادر کرده است، صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌شود. این رای به استناد بند دو ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است».
